దేవుడు అడగని ప్రశ్నలు

- తటవర్తి రామచంద్రరావు

* మీ ఇంటి గదులెంత విశాలమైనవో దేవుడు అడగడు.
నువ్వెంతమందిని విశాల హృదయంతో నీ ఇంటికి ఆహ్వానించావో అడుగుతాడు!

* నీది ఎన్ని అంకెల జీతమో దేవుడు అడగడు.
నీ సంపాదనలో ఎంత నిజాయతీ ఉందో అడుగుతాడు!

* నీ ఉద్యోగానికి ఎంత గొప్ప పేరుందో దేవుడు అడగడు.
నీ విధ్యుక్త ధర్మాన్ని నీ శక్తికొద్దీ నిర్వహిస్తున్నావా అని అడుగుతాడు!

* నీదెంత పెద్దకారో దేవుడు అడగడు.
నడిచి వెళ్లేవాళ్లను ఎందరిని నీ కారులో తమ గమ్యానికి చేర్చావని అడుగుతాడు!

* నువ్వెంత గొప్పవాడలో నివసిస్తున్నావని దేవుడు అడగడు.
నీ ఇరుగు పొరుగు వాళ్ళతో నువ్వెలా మెలగుతున్నావని అడుగుతాడు!

* నీకెంతమంది స్నేహితులున్నారని దేవుడు అడగడు.
నువ్వెంతమందికి స్నేహితుడివని అడుగుతాడు!

* నీ ఒంటి రంగేమిటని దేవుడు అడగడు.
నీలో ఎంత సౌశీల్యత ఉందని అడుగుతాడు!

* నువ్వు ఏ ఘనమైన పిండివంటలతో భోజనం చేస్తావని దేవుడు అడగడు.
నువ్వెంతమంది అన్నార్తుల ఆకలి తీర్చావని అడుగుతాడు!

* నీ అలమరలో నీకెన్ని జతల బట్టలున్నాయని దేవుడు అడగడు.
నువ్వెంతమంది నిర్భాగ్యులకు నీ బట్టలిచ్చి చలిబాధ తీర్చావని అడుగుతాడు!

* నువ్వెంతమందికి న్యాయం చేశావని దేవుడు అడగడు.
ఎంతమందికి అన్యాయం కాకుండా చూశావని అడుగుతాడు!

* నువ్వెందరికి గుణాలు పంచి ఇచ్చావని దేవుడు అడగడు.
ఎందరి కష్టాల్లో పాలు పంచుకున్నావని అడుగుతాడు!

* నువ్వెన్ని ఆధ్యాత్మిక గ్రంథాలు చదివావని దేవుడు అడగడు.
చదివిన పుస్తకాల్లో నువ్వెంత సారాన్ని గ్రహించావని అడుగుతాడు!

* నువ్వెన్ని పుణ్యక్షేత్రాలు దర్శించావని దేవుడు అడగడు.
నువ్వెంత మానవసేవ చేశావని అడుగుతాడు!

* నువ్వెలాంటి ఆనందకరమైన జీవితాన్ని గడుపుతున్నావని దేవుడు అడగడు.
ఇంకొకరికి సాయపడటంలో ఎంత ఆనందముందో అనుభవించమంటాడు!

* ముక్తిపథం చేరటానికి ఇంత ఆలస్యం చేశావేమని దేవుడు అడగడు.
నువ్వురాగానే నీ చెయ్యి పట్టుకుని స్వర్గధామం వైపు తానే తీసుకువెడతాడు.
(Enadu,15:02:2008)
_____________________________

(an email forward)
__________________________________

Improve your language!

Let us look at some definitions of sentences we normally use in our writing.

Epigram:
This is a witty statement that could have a clever twist of thought.
Example: The only way to get rid of temptation is to yield to it.

Epigraph:
This is an inscription on a monument or building or a brief quotation placed at the beginning of a book.

Maxim:
This is a principle drawn from experience and normally serves as a rule of conduct. Example: Practice what you preach.

Motto:
A motto is a maxim that is accepted as a guiding principle. Example: Honesty is the best policy.

Aphorism:
This is much the same as the maxim except that aphorisms are generally not anonymous. They are spoken by people and have, over the years, become sentiments or principles.
Example: To err is human.

Now let’s make our writing more colourful and readable. One amongst the several rules we have been talking about, is the use of
clichés. Trite expressions do not help you in your writing. So try and avoid the use of clichés.
Example: He left no stone unturned to find the missing girl.

There are many types of clichés.

Academic clichés for example have words/phrases such as ‘is no exception’, ‘in our society today’, ‘play a role in’, etc.

Then there are poetic clichés like ‘a gentle breeze’; ‘her ruby, red lips’; ‘a golden sunset’; ‘at the crack of dawn’ etc.

There are also fictional clichés such as ‘little did she know that’, ‘beneath his mild-mannered exterior’ etc.

Figures of speech can also be clichés like

the metaphor: ‘on an emotional roller coaster’, ‘pillar of strength’. Or ‘like the simile as cold as ice’, ‘as pure as driven snow’ etc. Or even

hyperboles ‘like starved to death’, ‘cost a fortune’ etc.

(The Deccan Chronicle, School, 12:02:2008)

_________________________________